بازگشت

بهشت را به بهانه مي دهند نه بها


ابوهاشم جعفري مي گويد: خدمت امام علي النقي عليه السلام مشرف شدم كودكي از كودكان حضرت آمد شاخه گلي به حضرت داد، حضرت آن را بوسيد و بر ديده نهاد سپس آن را به من داد و فرمود:

«يا أباهاشم من تناول وردة أو ريحانة فقبلها و وضعها علي عينيه ثم صل علي محمد و آل محمد - الائمة - كتب الله له الحسنات مثل رمل عالج و محي عنه السيئات مثل ذلك». [1] .

«كسي كه گلي يا سبزه خوشبويي را بگيرد و آن را ببوسد و بر ديده هايش بگذارد سپس بر پيامبر و ائمه عليهم السلام صلوات بفرستد خداي منان براي او حسناتي به اندازه ي ريگ هاي بيابان عالج (عالج سلسله كوه هايي است كه از دهناء شروع و به نجد پايان مي پذيرد) مي نويسد و همانند آنها گناهاني از وي پاك نمايد».


پاورقي

[1] كافي، ج 6، ص 525، ح 5.