شيخ طوسي رحمه الله در رجال او را از اصحاب امام هادي و امام حسن عسكري عليهماالسلام به شمار آورده است.

و در فهرست فرموده: علي بن الحسن بن فضال فطحي المذهب است (فطحيه كساني هستند كه بعد از شهادت امام صادق عليه السلام به امامت عبدالله پسر آن حضرت قائل شدند) از اهل كوفه و ثقه، داراي علم فراوان، و حديث زياد، نوشته هاي خوبي دارد، معاند نيست، در مرام و مسلك به اصحاب ما شيعه كه اثنا عشري هستند نزديك بود، در فقه كتاب هاي خوب و زيادي دارد گفته شده: داراي سي كتاب است. [1] .



[ صفحه 194]



و شيخ نجاشي فرموده: علي بن الحسن بن علي فضال در كوفه فقيه اصحاب ما و از موجهين و ثقات ايشان و عارف به حديث بود، از او احاديث فراوان شنيده شده در حديث از او لغزشي و عيبي شنيده نشده كمتر اتفاق افتاده كه از شخصي ضعيف نقل حديث نمايد از پدرش هيچ نقل ننموده خود او گفته: هجده ساله بودم كتاب هايي را با او مقابله مي نمودم و آن روزگار روايات را نمي دانستم و جايز نمي دانم از پدرم نقل حديث كنم. [2] .

و مرحوم كشي از محمد بن مسعود نقل كرده: در عراق و اطراف خراسان افقه و افضل از علي بن الحسن در كوفه نديدم. هيچ كتابي از ائمه عليهم السلام در هر موضوعي نبود مگر آنكه نزد وي موجود بود، احفظ از همه مردم بود جز اينكه فطحي و قائل به امامت عبدالله بن جعفر بود، محمد بن مسعود او را از فقها و علماي بزرگوار شمرده است. [3] .