شيخ طوسي و برقي او را در شمار اصحاب امام هادي عليه السلام ذكر نموده اند [1] و مرحوم كليني با سند خود از او نقل نموده كه شنيدم امام علي النقي عليه السلام مي فرمود: اسم اعظم خدا هفتاد و سه حرف است نزد آصف يك حرف از آن بود كه به آن تكلم نمود و زمين درنورديده شد و تخت بلقيس را در شهر سبا گرفت و آن را نزد سليمان آورد سپس زمين به حال اول برگشت همه در كمتر از يك چشم برهم زدن بود و نزد ما ائمه عليهم السلام هفتاد و دو حرف است و يكي از آن نزد خدا در علم غيب است. [2] .

و نيز از او نقل نموده: خدمت امام هادي عليه السلام صدا را يادآور شدم حضرت فرمود: گاهي امام زين العابدين عليه السلام قرآن مي خواند رهگذري بر حضرت عبور مي نمود از حسن صوت آن حضرت غش مي نمود اگر امام اندكي از صداي دلنشين خود را ظاهر



[ صفحه 197]



نمايد مردم تحمل آن را ندارند. عرض كردم: مگر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم هنگام نماز صداي مبارك را به خواندن قرآن بلند نمي نمود؟

فرمود: حضرت آن مقدار كه مردم توان داشتند با آنان رفتار مي نمود. [3] .