دهم امام به حق هادي طريق نجات ++

بود علي نقي اصل رحمت و بركات



وجود او همه فيض است و منبع بركات ++

به جسم پاك و روان مقدسش صلوات



كه اوست مظهر آيات خالق سبحان ++



امام مفترض الطاعة شهريار وجود++

ولي ايزد منان عليم غيب و شهود



تجلي رخ او به ز جنت موعود++

جلال و قدرش ظاهر چو احمد محمود



خداي گفته ثنايش به منطق قرآن++



ابوالحسن بودش كنيت و علي نامش ++

فلك بود متحير ز جاه و اكرامش



بلال و بوذر و سلمان تراب اقدامش ++

هزار جان به فداي كمينه قدامش



خدا بود علي [1] و اين علي است مظهر آن++



چنين امام بود به ابن الرضا مشهور++

طليعه ي رخ او جلوه گاه آيه ي نور



تجليات رخش مظهر خداي غفور++

شوم فداش كه آن مايه ي نشاط و سرور



دهد نجات مرا در صراط و در ميزان++



[ صفحه 233]



ز دودمان نبي بهترين سليل بود++

به سوي جنت حق او به ما دليل بود



غلام و چاكر او شخص جبرئيل بود++

ولاء [2] او به خدا بهترين سبيل بود



كه شافع دو سرا هست و باعث رضوان++



ايا ستوده امام و ولي با تكريم++

كه كردگار تو را خوانده واجب التعظيم



به خلق واسطه ي رحمتي ز لطف عميم++

تو هم امامي و هم مظهر خداي عليم



كه رحمت ازلي را ز حق تويي عنوان ++



چه خوانمت كه ثناگوي تو خدا آمد++

رسول جد تو و باب مرتضي آمد



بزرگ مادر تو زبدة النساء آمد++

تو با خدايي خدا كي ز تو جدا آمد



تويي ز نسل امامان و سرور خاصان [3] .++

اين شعر تتمه اي دارد كه در مرثيه ها ذكر مي شود.