كشاورزي امام
امام بزرگوار از هر نوع انگيزه ي مادي بدور بود و هيچ نوع خودخواهي نمي شناخت و در برابر هيچ يك از جاذبه هاي نفساني سر تسليم فرود نياورد، راويان خبر نقل مي كنند كه آن حضرت به خاطر فراهم آوردن آذوقه ي خانواده، شخصا كار مي كرد. علي بن حمزه نقل مي كند: ابوالحسن ثالث (امام هادي عليه السلام) را ديدم بر روي زمين مشغول كار است و عرق از پاهايش مي ريزد عرض كردم: «فدايت شوم، كارگرها كجايند؟...»
امام عليه السلام فرمود: «اي علي بن حمزه، كسي كه از من و از پدرم بهتر بود با بيل در زمين خود كار مي كرد...»
عرض كردم: «آن شخص كه بود...؟»
فرمود: «رسول خدا صلي الله عليه و آله، و اميرالمؤمنين و همه ي پدرانم خودشان كار مي كردند، و كشاورزي از جمله كارهاي انبيا، مرسلين، اوصيا
[ صفحه 60]
و شايستگان مي باشد...» [1] .
براستي كار، شعار انبيا بوده است، خداوند پيامبري را برنينگيخت مگر آن كه كارگر بوده و ما به اين حديث در كتاب «العمل و حقوق العامل في الاسلام» بر اهميت و ارزش كار بحث و ثابت كرده ايم كه كار از سيره ي انبياي بزرگ بوده است.
پاورقي
[1] من لايحضره الفقيه.