احمد بن قاسم، نامه اي به محضر امام عليه السلام نوشت و در آن نامه پرسيده بود كه مؤمني مي ميرد، كسي مي آيد تا او را غسل دهد، در كنار او گروهي از فرقه ي مرجئه هستند، آيا به گونه ي اهل سنت غسل دهد؟ و در مورد كفن، عمامه لازم نيست و جريده به همراه ميت قرار ندهد؟ امام عليه السلام در پاسخ او نوشت:

«او را چون مؤمن - شيعه - غسل مي دهد، هرچند كه آن افراد باشند و اما جريده را مخفي بدارد و نبايد آنها ببينند و بايد در اين مورد دقت لازم را بنمايد.» [1] .

اين روايت به روشني دلالت دارد بر غسل دادن ميتي را كه از مؤمنان است به روش اهل بيت عليهم السلام و اعتنا نداشتن به حضور مرجئه، همان طوري كه همين روايت مي گويد، در قرار دادن دو جريده، از درخت خرما در كنار ميت - به منظور رعايت تقيه - بايد مخفيانه صورت بگيرد. البته اخبار زيادي در استحباب قرار دادن دو جريده ي (شاخه ي) سبز به همراه ميت رسيده است، و اگر دسترسي به شاخه ي خرما نبود، از چوب درختي غير از درخت خرما قرار دهند، و از ميان آن اخبار، روايت علي بن بلال از امام هادي عليه السلام است كه دلالت بر اين مطلب دارد و فقها در فتوايشان، به آن روايت استناد كرده اند. [2] .