از امام ابوالحسن الهادي عليه السلام، پرسيدند: آقا جان چرا مسلمانان، مرگ را خوش ندارند؟

امام عليه السلام فرمود:

«چون آنها از حقيقت مرگ ناآگاهند، از اين رو خوش ندارند، در صورتي كه اگر آگاه باشند و از اولياي خداي عزوجل نيز باشند هر آينه از مرگ استقبال خواهند كرد و خواهند دانست كه آخرت بهتر از دنياست.»

آن گاه امام عليه السلام رو به يارانش كرد و به ايشان فرمود:

«چرا يك بچه و يا يك ديوانه از مصرف دارويي كه باعث بهبودي جسم و برطرف كننده ي درد آنهاست، خودداري مي كنند؟»

در پاسخ عرض كردند: چون از فايده ي دارو آگاه نيستند.

امام عليه السلام فرمود:

«سوگند به خدايي كه محمد را به راستي و حق فرستاده است هر كس براي مرگ آماده باشد مردن براي او سودمندتر از آن دارويي است كه شخصي را معالجه مي كند، بدانيد كه مردم اگر بدانند كه چه نعمتهايي به ايشان داده مي شود، هر آينه تقاضاي مرگ خواهند كرد و بيش از آن چه كه



[ صفحه 230]



يك عاقل دورانديش دارو را براي دفع بيماريها و جلب سلامتي دوست دارد، آن را دوست خواهند داشت.» [1] .

امام عليه السلام در حديث ديگري از حقيقت و واقعيت مرگ پرده برداشته و مي فرمايد كه هرگاه مؤمن در آستانه ي مرگ قرار گيرد، شايسته است كه غمگين نباشد و بي تابي نكند، امام عليه السلام به عيادت يكي از اصحابش كه مريض بود، رفت و به او كه از فرارسيدن مرگ بي تابي مي كرد و مي گريست، فرمود:

«اي بنده ي خدا، تو از مرگ به خاطر آن كه حقيقت آن را نمي شناسي بيمناكي، آيا وقتي كه بدنت چركين شود و آلوده باشي و از زيادي كثافت و چرك ناراحت باشي و به زخم و بيماري واگير مبتلا شوي، چه مي كني، در حالي كه مي داني شستشوي در حمام تمام آنها را برطرف مي كند، آيا نمي خواهي وارد حمام شوي و همه ي پليديها را از تنت بشويي؟ يا اين كه ناراضي خواهي بود كه وارد حمام شوي و همه ي آنها در بدنت بماند؟»

آن بيمار، فوري عرض كرد: چرا يابن رسول الله! - درود و سلام خدا بر تو و خاندان تو باد - حتما در آن حال علاقه مندم به حمام وارد شوم.

سپس امام عليه السلام در پاسخ وي فرمود:

«آن حمام همان مردن است و آخرين چيزي است كه تو را از گناهانت خلاص مي كند و از بديها پاك مي سازد و چون بر تو مرگ وارد شود و قرين آن گردي از هر غم و اندوه و رنجي نجات مي يابي و به هر شادي و سروري نايل مي گردي...»

بيمار با شنيدن آن سخنان آرام گرفت و به آساني جان داد و تسليم فرمان خدا شد. [2] .



[ صفحه 231]



به راستي در خواب مرگ رفتن باعث آسايش مؤمن است از غمها و رنجهاي دنيا و باعث ورود انسان به سراي پر از نعمتي است كه گرفتاري و بيچارگي در آن جا نيست.