نجاشي مي گويد: حسين بن اشكيب استاد ما از مردم خراسان، ثقه و از ديگران مقدم بوده است. ابوعمرو او را در كتاب رجال خود از اصحاب ابوالحسن، صاحب العصر دانسته عياشي و بسياري ديگر از او روايت كرده و به حديث او به عنوان اين كه مرد ثقه اي است اعتماد كرده اند. او ثقه و قاطع بوده است [1] .

كشي مي گويد: وي دانشمندي متكلم است و كتابي نيز تصنيف كرده است [2] .