مكني به ابوعمرو، مردي ثقه ي بزرگوار. وي از سن يازده سالگي خدمتگزار امام هادي عليه السلام بوده است [1] در پيشگاه امام، مقام شامخي يافت، احمد بن اسحاق قمي نقل كرده و مي گويد: روزي به محضر ابوالحسن علي بن محمد - صلوات الله عليه - شرفياب شدم و عرض كردم: مولاي من! من گاهي نيستم و گاهي هستم و در همه ي اوقات امكان زيارت شما را ندارم، سخن چه كسي را بپذيرم و فرمان كه را ببرم؟ امام عليه السلام فرمود:

«اين ابوعمرو مورد اعتماد و امين است آن چه را كه او به شما بگويد از طرف ما مي گويد، و آن چه را كه او ادا كند از طرف ما ادا مي كند.»

وقتي كه امام ابوالحسن عليه السلام از دنيا رفت، به خدمت فرزندش؛ ابومحمد حسن عسكري عليه السلام رسيدم و روزي همان عبارتي را كه خدمت پدر بزرگوارش گفته بودم به آن حضرت عرض كردم فرمود:

«اين ابوعمرو، مورد اعتماد ما و امين است، مورد اعتماد گذشتگان و مورد اعتماد ما در زمان حيات و ممات ماست، و هر چه او



[ صفحه 284]



بگويد از جانب ما مي گويد، و هرچه را كه او ادا كند از طرف ما ادا كرده است.» [2] .

اين روايت بر وثاقت وي و اين كه او داراي مقام والايي در نزد ائمه طاهرين عليهم السلام بوده است دلالت دارد، همان طوري كه دليل بر فضل و علم او نيز هست و اين كه وي مرجع فتوا و دريافت احكام بوده است.