درخان الصعاليك
متوكل دستور داد تا امام عليه السلام را - به خاطر بي حرمتي و كاستن اهميت آن حضرت در انظار توده ي مردم - درخان الصعاليك فرود آورند، صالح بن سعيد در آن جا به زيارت امام رفت و ناراحت و متأثر شد، عرض كرد:
[ صفحه 328]
«فدايت شوم، در همه جا و به هر نحو خواستند تا نور تو را خاموش كنند و تو را تحقير نمايند تا آن جا كه در اين كاروانسراي زشت و خرابه (خان الصعاليك) جاي دادند.»
امام عليه السلام با نظر لطف و محبت به او نگريست و از ناراحتي و خشم او كاست و به او معجزه اي را نشان داد كه خداوند اولياء و انبيايش را چنان تواني داده است [1] ، ناراحتي صالح آرام گرفت و اندوهي كه بر دل داشت برطرف شد.
پاورقي
[1] ارشاد: ص 376.