يحيي به نزد متوكل شتافت و او را از خوشرفتاري و پارسايي امام عليه السلام مطلع ساخت و به اطلاع او رساند كه خانه ي امام را بازرسي كرده و چيزي جز چند قرآن و كتاب دعا نيافته است، و اين كه امام از تهمتهايي كه به او زده اند مبني بر قيام در برابر حكومت متوكل مبراست، و به اين ترتيب آن چه متوكل از خشم و ناراحتي از امام در دل داشت زدود، و سپس دستور داد تا امام را نزد او بياورند، وقتي كه امام عليه السلام را در برابر خود ديد، نهايت احترام و تكريم را كرد و صله ي فراواني به او داد [1] و دستور داد كه در سر من رأي بماند تا تحت نظر باشد.