متوكل، تصميم گرفت امام را جدا در محاصره ي اقتصادي قرار دهد و براي كساني كه حقوق شرعيه ي خود و يا هداياي ديگري را به خدمت امام مي بردند، بدترين مجازات را قائل شد. به اين ترتيب امام عليه السلام در طول خلافت متوكل در نهايت فشار، سختي و تنگنا قرار داشت و نه تنها مؤمنان از رساندن حقوق شرعي خود به خدمت امام ممنوع بودند، بلكه از بيم سلطه ي ظالمانه ي طاغوت از ديدار و تشرف به حضور امام عليه السلام محروم بودند.