مدح شعرا از منتصر
شعرا به خاطر احساس و نيكي وي به علويان او را مدح گفتند و ثناي فراوان نمودند از جمله، يزيد بن محمد مهلبي (خطاب به منتصر) مي گويد:
و لقد بررت الطالبية بعد ما
ذمو ازمانا بعدها و زمانا
ورددت الفة هاشم فرأيتهم
بعد العداوة بينهم اخوانا
آنست ليلهم وجدت عليهم
حتي نسوا الأحقاد و الأضغانا
لو يعلم الأسلاف كيف بررتهم
لرؤوك أثقل من بها ميزانا [1] .
«تو نسبت به طالبيان، پس از مدتها كه كوبيده شدند، نيكي كردي
و دوستي و الفت هاشميان را باز گرداندي، و پس از دشمنيها در بين ايشان برادري را پسنديدي
شبها با آنها انس گرفتي و درباره ي آنها كوشيدي تا كينه ها و ناراحتيهاي قلبي را فراموش كنند.
اگر گذشتگان مي دانستند كه چگونه به ايشان نيكي روا مي داري، تو را از همگان سنگين وزن تر مي ديدند.»
بحتري نيز چنين مي گويد:
و ان عليا لأولي بكم
و أزكي يدا عندكم من عمر
و كل له فضله و الحجون
يوم التراهي دون الغرر [2] .
«به راستي كه علي - عليه السلام - به شما سزاوارتر و از عمر در نزد شما پاك و پاكيزه تر است.
در روز قيامت - نه در دنيا - هر كسي در گروي خوبي و فضيلت و هرزگي و تبهكاري خود است.»
[ صفحه 385]
منتصر، نسبت به خويشاونداني كه پدر و نياكانش از ايشان بريده بودند صله رحم كرد و با علويان پس از آن همه سختي و محروميت و تضييع حقوقي كه ديده بودند به احسان و نيكي رفتار نمود!
پاورقي
[1] مروج الذهب: 4 / 83.
[2] سير اعلام النبلاء: 8 / 155، مروج الذهب: 4 / 82.