يكي از كاخهاي زيباي متوكل كاخ «غرو» است كه براي ساختمان آن يك ميليون درهم خرج كرد [1] ، بحتري در وصف اين كاخ مي گويد:



احسن بدجلة منظرا و مخيما

و الغرو في اكتاب دجلة منزلا



خضل الفناء متي و طئت ترابه

قلت: الغمام انهل منه فاسبلا



حشدت له الأمواج فضل دوافع

اعجلن دولابيه أن يتمثلا



تبيض نقبته و يسطع نوره

حتي تكل العين فيه و تنكلا



كالكوكب الدري اخلص ضوؤه

حلك الدجي حتي تألق و انجلي



رفدت جوانبه القباب ميامنا

و مياسرا و سفلي عنه و اعتلي



فتخاله و تخالهن ازاءه

ملكا تدين له الملوك ممثلا



و علي اعاليه رقيب ما يفني

كلفا بتصريف الرياح موكلا



من حيث دارت دار يطلب وجهها

فعلي المقاتل جال ثم استقبلا [2] .



«چقدر منظره ي دجله و اردوگاه آن زيباست و كاخ غرو در كناره ي دجله خوش منزلگاهي است!

وقتي كه پا بر روي خاك آن جا مي گذاري، حياط آن را شاداب



[ صفحه 442]



مي بيني، مي گويي: ابر آسماني باران باريده است

امواج بيشس از آبگيرها در اطراف كاخ جمع شده اند، چرخهاي آبكشي آن با شتاب حركت مي كنند تا آهسته

ديدگاه آن سفيد است و نور از آن جا به قدري ساطع است كه چشم توان ديدن آن را ندارد و خيره مي شود

همچون ستاره ي درخشاني كه مستقيم در ظلمت شب مي تابد و مي درخشد و آشكار است

اطراف كاخ را از دست راست، چپ و پايين و بالا، گنبدهايي در ميان گرفته اند.

آن كاخ و آن گنبدهاي كنار آن را تصور مي كني كه پادشاهي است كه پادشاهان ديگر سر تسليم فرود آورده اند

و در بالاي كاخ ديده باني است كه موظف است، بادي را مي وزد زير نظر داشته باشد

به هر طرف كه آن قسمتهاي بالاي كاخ مي گردد، ديده بان نيز به همان سمت مي چرخد زيرا جنگجو مي گردد سپس روبرو مي شود.»