متوكل و ديگر سلاطين عباسي، پولهاي فراواني را به شاعران جيره خوار - كه از مهمترين عوامل شناخته شده ي آن زمان بودند - مي دادند. شعرايي كه از علويان بدگويي مي كردند به اموال و جوايز زيادي رسيدند، و اين به خاطر جا انداختن و تثبيت موضع عباسيان و گول زدن مسلمانان بود تا مردم معتقد شوند كه ايشان از علويان به پيامبر - صلي الله عليه و آله - نزديكتر و به مقام وي سزاوارترند.

به هر حال، متوكل اموال زيادي را به شعرا مي داد تا او را مدح و ثنا مي گفتند كه ما در ذيل نام بعضي از آن شعرا را و جوايزي كه دريافت كرده اند مي آوريم: