روش هاي حكيمانه و كمالات علمي، معنوي انساني امام هادي عليه السلام سبب شد كه آن بزرگوار در ميان كارگزاران حكومت و دولتمردان عصر خويش محبوبيت خاصي پيدا كند.

مثلا هنگامي كه هرثمه، آن حضرت را وارد بغداد كرد، اسحاق بن ابراهيم طاهري كه والي بغداد بود به او گفت: تو متوكل را مي شناسي (كه چه قدر فرد خبيث و بدسرشتي است) اگر او را بر قتل اين آقا تحريك كني، امام را خواهد كشت و حضرت رسول اكرم صلي الله عليه وآله در روز قيامت خصم تو خواهد بود و او گفت: «سوگند به خدا، جز نيكي از او نديده ام.» [1] .

وصيف تركي يكي از امراي بزرگ ترك در دستگاه خلافت، در سامرا هرثمه را تهديد كرد كه اگر مويي از سر او (امام هادي عليه السلام) كم شود تو مسئول خواهي بود.

امام هادي عليه السلام نه تنها مورد تكريم برخي از خواص حكومت بود، بلكه بعضي از رجال و كاركنان دربار به آن حضرت ارادتي خالصانه داشتند. غلامان و خادمان دربار، هنگام ورود آن حضرت به پايتخت كشورهاي اسلامي سخت در احترام و اعزاز ايشان مي كوشيدند. تا آنجا كه اين كار موجب حسد و ناراحتي بعضي از درباريان شده بود.

عوامل نفوذ امام هادي عليه السلام در ميان دولتمردان: