بازگشت

شاگردان قمي امام


محدثان به آستان مقدس سامرا و بيت امام هادي (ع) بوسه مي زدند. خطي از نور، سامرا و قم را به هم متصل مي ساخت.

از مجموع شاگردان و اصحاب آن حضرت كه نزديك به 190 نفر بودند و از حدود 180 نفر آنان احاديثي در ابواب مختلف در دسترس ما است،

[1] شماري از اصحاب آن حضرت را قمي ها تشكيل مي دادند؛ افرادي مانند:

احمد بن اسحاق اشعري؛ احمد بن محمد بن عيسي اشعري؛ احمد بن اسحاق رازي؛حسين بن مالك قمي؛ احمد بن حمزه بن يسع قمي؛ جعفر بن عبدالله بن حسين قمي؛ حسين بن اشكيب قمي؛ حسن بن خرزاذ قمي؛ عبدالرحمن بن محمد بن معروف قمي؛ عبدالصمد بن محمد قمي؛ حسين بن عبيداللّه قمي؛ محمد بن علي بن عيسي اشعري قمي؛ محمد بن عبدالجبار قمي؛ محمد بن داود قمي؛ سعد بن سعد احوص؛ عبدالله بن جعفر حميري؛ عمران بن اسماعيل قمي؛ مصقلة بن اسحاق قمي؛ محمد بن حمزه قمي؛ محمد بن اسماعيل صيمري قمي؛ نصر بن حازم قمي؛ ابوطاهر بن حمزه بن يسع اشعري قمي؛ ابوطاهر برقي؛ احمد بن محمد بن عبيدالله قمي؛ احمد بن زكريا بن بابا قمي؛ محمد بن ريان بن صلت قمي؛ محمد بن اورمه قمي؛ ريان بن صلت قمي؛ احمد بن ابي عبدالله برقي؛ علي بن ريّان بن صلت؛ يعقوب بن يزيد انباري؛ احمد بن ادريس قمي؛ سهل بن زياد آدمي؛ علي بن عبدالله بن جعفر حميري.

قم در اين دوران، مهم ترين مركز تجمّع شيعيان ايران بود و روابط محكمي ميان شيعيان اين سرزمين با آن حضرت وجود داشت كه در رجال طوسي و نجاشي و غيره به روابط راويان قمي با معصومان اشاره شده است.


پاورقي

[1] رجال، طوسي، ص 409 - 426؛ مسند الامام الهادي عطاردي، ص 309 - 369.