نگاهي بر زندگاني امام
امام هادي عليه السلام دهمين ستاره آسمان ولايت در نيمه ذي حجه سال 212 ه.ق در شهر پيامبر عليه السلام ديده به سراي خاكي گشود. [1] نام آن حضرت «علي» و كنيه ايشان «ابوالحسن»
[2] و مشهورترين لقبهايشان نقي و هادي مي باشد [3] و ايشان را ابوالحسن ثالث و فقيه عسكري نيز گويند. [4] پدر بزرگوارشان امام محمد تقي، جواد الائمه عليه السلام و نام مادرشان «سمانه» مي باشد. [5] .
شش سال و پنج ماه از سن مباركشان سپري نشده بود كه پدر بزرگوارشان به شهادت رسيدند [6] و سي و سه سال، مدت امامت آن حضرت است. [7] مدت ده سال آخر عمر را تحت نظر متوكل در سامرا گذراندند. [8] شهادت ايشان در ماه رجب به سال 254 ه.ق مي باشد [9] كه در سامرا در خانه خويش به خاك سپرده شدند. [10] .
آن امام بزرگوار در طول مدت اقامت خويش با تني چند از خلفاي عباسي معاصر بودند. نام خلفاي معاصر ايشان به ترتيب: معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعين و معتز مي باشد. [11] .
پاورقي
[1] ارشاد، مفيد، بيروت، دارالمفيد، 211 من سلسله مؤلفات الشيخ المفيد، ص297.
[2] مناقب آل ابي طالب، ابن شهر آشوب، انتشارات ذوي القربي، ج1، 1379، ج4، ص432.
[3] جلاء العيون، ملامحمد باقر مجلسي، انتشارات علميه اسلاميه، ص568.
[4] مناقب، ص432.
[5] ارشاد، همان.
[6] مناقب، ص433.
[7] همان.
[8] مناقب، ص433؛ ارشاد، ص297.
[9] ارشاد، ص297.
[10] اعلام الوري، طبرسي، دارالمعرفه، ص339.
[11] مناقب، ص433.