از آن رو كه مسئوليت هدايت جامعه پس از نبي اكرم صلي الله عليه و آله به عهده ائمه طاهرين عليهم السلام است و تبيين معارف اصيل و ناب اسلامي را آنان به عهده دارند و ايشان اند كه بايد عقيده و فكر مردم را از انحرافات باز دارند، آن بزرگواران هر يك طبق شرائط ويژه حاكم بر دوران امامت خويش، اين امر مهم را به بهترين شيوه به انجام رسانيدند. امامان ما هر يك كم و بيش در زمان امامت خويش با انحرافات فكري و عقيدتي درگير بودند. امام هادي عليه السلام نيز از اين امر، مستثنا نبودند. در دوران امامت امام دهم عليه السلام بعضي انحرافات عقيدتي مطرح بود كه ريشه در دورانهاي قبل داشت؛ ولي به هر حال، از آنجا كه جامعه مسلمانان و به خصوص شيعه در زمان امام دهم عليه السلام دچار بعضي از اين مشكلات بود، امام به مناسبتهايي با اين انحرافات برخورد مي كرد و با اعلام موضع خويش، نظر حق و صائب را بيان مي نمود و مردم را از باورهاي ناصحيح و غلط بازمي داشت.