وي مردي امين و مورد وثوق بود و در عبادت و تقوا رتبه ي والايي داشت؛ چندان كه دانشمندان رجال او را در زمره ي بندگان صالح خدا شمرده اند. او وكيل امام هادي و امام عسكري (ع) بود و روايات زيادي از پيشواي دهم (ع) نقل كرده است.

ايوب به هنگام درگذشت فقط 150 دينار از خود به جاي گذاشت؛ در حالي كه مردم گمان مي كردند او پول زيادي دارد. [1] .

عمرو بن سعيد مدائني مي گويد: در «صريا» نزد امام هادي (ع) بودم كه ايوب بن نوح داخل شد و پيش روي آن حضرت ايستاد. امام (ع) دستوري به او داد، سپس بازگشت. امام (ع) رو به من كرد و فرمود: اي عمرو! اگر دوست داري به مردي از اهل بهشت بنگري، به اين مرد (ايوب بن نوح) بنگر. [2] .