بازگشت

مهم ترين پيام اين جريان


بي ترديد اين جريان امر ساده اي نيست و بايد دقت و تأمل بيشتري در آن بشود؛ چرا كه متوكل عباسي با آن همه شرارتي كه داشت، براي جدا كردن امام هادي(ع) از مردم مدينه بسيار محتاطانه و حيله گرانه عمل كرد؛ زيرا:

1.در پاسخ نامه امام هادي(ع)، نامه اي به امام مي نويسد و با اعتراف به مقام والاي آن حضرت از او مي خواهد تا به شهر سامرا سفر كند؛ چرا كه اميرمؤمنان به شدت مشتاق ديدارش است.

2. براي دلجويي امام(ع)، فوراً عبدالله بن محمد را كه عليه امام هادي سعايت كرده بود، از منصب خويش بر كنار مي كند.

3. به محمد به فضل كه جايگزين عبدالله شده بود، دستور مي دهد تا به اكرام و احترام امام پردازد و فرمانبر او باشد. [1] .

4. فرستادن سيصد نفر به همراه يحيي بن هرثمه.

اگر امام اين جايگاه را در مدينه نداشت، هرگز متوكل عباسي اين اقدامات محتاطانه را انجام نمي داد و اگر ترس از درگير شدن نيروهاي طرف دار امام با نمايند اعزامي از سوي خليفه نبود، هرگز سيصد نفر را به همراه يحيي نمي فرستاد و اين هزينه سنگين را متحمل نمي شد. در غير اين صورت، رساندن نامه به دست امام اين همه نيرو نياز نداشت.

اينها نشانه نقش هدايت امام هادي و نفوذ او در دل مردم مدينه است؛ در حالي كه در شانزده سالگي آن چنان مردم شيفته اخلاق او شده بودند كه دشمن را به وحشت انداخته بود.


پاورقي

[1] همان.