شيخ سليمان بلخي قندوزي، از علماي اهل تسنن، در كتاب «ينابيع المودة» مي نويسد:

مسعودي نقل كرده است كه متوكل فرمان داد سه رأس از درندگان را به محوطه ي كاخ او آوردند. آن گاه امام هادي عليه السلام را به كاخ خود دعوت كرد و چون آن گرامي وارد محوطه ي كاخ شد، دستور داد در كاخ را ببندند. اما درندگان دور امام مي گشتند و نسبت به او اظهار فروتني مي كردند و امام با آستين خويش آنان را نوازش مي كرد.

سپس امام عليه السلام به بالا نزد متوكل رفت و مدتي با او صحبت كرد و بعد پايين آمد و باز درندگان همان رفتار قبلي را نسبت به امام تكرار كردند، تا امام از كاخ خارج شد. بعد متوكل هديه ي بزرگي براي امام فرستاد.

به متوكل گفتند: پسر عموي تو امام هادي عليه السلام با درندگان چنان رفتار كرد كه



[ صفحه 44]



ديدي، تو نيز همين كار را بكن!.

گفت: شما قصد قتل مرا داريد! و فرمان داد اين جريان را فاش نسازند.