يحيي بن هرثمه گويد: در يكي از منزل ها، زني كه پسرش دچار چشم درد شده بود دائما اظهار ذلت مي كرد و مي گفت: مرا نزد آن مرد علوي كه با شما مي باشد راهنمايي كنيد تا براي چشم پسر من دعا كند!

ما آن زن را به حضور آن حضرت برديم، امام هادي عليه السلام چشم آن كودك را به طوري باز كرد كه من هم ديدم، وقتي كه دقيقا به چشم آن كودك نگاه كردم شكي براي من نماند در اين كه كور شده بود.

امام عليه السلام دست خود را لحظه اي روي چشم آن كودك نهاد، لب هاي مبارك خود را حركت داد، همين كه دست خود را برداشت ديدم كه چشم آن بچه باز و صحيح شده و كوچك ترين عيبي ندارد.