آيت الله حرم پناهي قضيه اي را از آية الله سيد صادق شريعتمداري تبريزي و ايشان از آيت الله حاج شيخ محمد علي صفايي حائري اين گونه نقل كردند:

در دوران طلبگي به سامرا رفتم. تابستان بود علماي اعلام هم به سامرا مي آمدند از جمله ميرزاي نائيني رحمه الله هم به سامرا آمده بود.

من وضع مالي خوبي نداشتم، يكي از شب ها گرسنه خوابيدم، صبح پيش خود گفتم: به بيروني آقاي... بروم تا پذيرايي شوم و از گرسنگي بيرون آيم.

اما به خود گفتم: نه آنجا نمي روم، به بيروني امام حسن عسكري عليه السلام كه همان صحن مطهر است مي روم تا از من پذيرايي كنند.

به صحن رفت تا ظهر نشستم خبري نشد، با خود گفتم: از اينجا نمي روم تا پذيرايي شوم.

ناگاه ديدم مرحوم ميرزاي نائيني از حرم بيرون آمد و تنها بود، به طرف من آمد و دو ليره در كف دست من گذاشت و فرمود: ما در اين بيروني نشسته ايم. [1] .



[ صفحه 235]