به سال 199 هجري ابوالسرايا [1] با سواران جنگنده خود وارد نينوا گرديد، بلادرنگ به زيارت قبر امام حسين عليه السلام شتافت.



[ صفحه 239]



نصر بن مزاحم مدائني مي گويد: من از مدائن به زيارت كربلا رفته بودم و مصادف با يك شب رعد و برق و باراني بود ناگاه سواراني آمدند و پياده شدند و به سوي قبر رفتند و سلام كردند.

يكي از سواره ها زيارت را طول داد پرسيدم اين كيست؟

گفتند: او ابوالسرايا است.

سپس شروع نموده اشعار منصور نميري را خواند:



نفسي فداء للحسين يوم غدا

الي المنايا عدوا و لا غافل



ذلك يوم الحي يسفر به

علي سنام الاسلام و الكاهل



كأنما أنت تعجبين الا

ينزل بالقوم نقمة العاجل



مظلومة و النبي والدها

يدبر ارجاء مقتله الحافل



سپس از من پرسيد تو كيستي؟

گفتم: يكي از كشاورزان مدائن.

گفت: سبحان الله! دوست به دوست خود ميل مي كند همچنان كه شتر ماده به نوزاد خود ميل دارد اي مرد! آمدن تو به زيارت اجر بزرگي دارد.

سپس از جاي خود برخاست و گفت: از زيديه هر كس در اينجا حاضر است برخيزد.

يك وقتي ديدم جمعي از حاضران برخاستند و پيش او شتافتند، خطبه ي مفصل خواند و اهل بيت عليهم السلام را به ياد آورد و فضائل آنان را شمرد و ستم هاي بني اميه و بني عباس را به ياد آورد. و از امام سجاد عليه السلام يادآوري نمود.

سپس گفت: اي مردم! گيرم كه شما زمان حسين بن علي عليهماالسلام را درك نكرديد تا او را ياري كنيد فعلا چه عذري داريد در خانه بنشينيد و كسي را كه فردا براي طلب خون حسين عليه السلام خروج مي كند و مي خواهد دين خدا را به پا دارد ياري نكنيد. من فردا براي ياري دين خدا و اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و اله به كوفه مي روم. هركس در اين عقيده با من شريك است به من ملحق گردد.

عده اي از حضار گفتار او را تأييد كردند، سپس به سمت كوفه حركت نمود. [2] .



[ صفحه 240]



و به سال 200 هجري حماد معروف به كندغوش او را دستگير نمود و پيش حسن بن سهل آورد، حسن او را كشت و در كنار جسر بغداد به دار آويخت. [3] .

در مدتي كه انقلاب ابوالسرايا ده ماه طول كشيد، از آل هاشم چند نفر خروج كردند:

1 - محمد بن سليمان بن داوود بن الحسن بن حسن بن علي به سال 199 در مدينه انقلاب نمود.

2 - ابراهيم بن موسي بن جعفر عليه السلام به سال 199 در يمن خروج كرد.

3 - محمد بن جعفر بن محمد بن علي بن الحسين عليه السلام به سال 200 در نواحي حجاز خروج كرد. وي در مرحله ي اول به نام ابراهيم طباطبا صاحب ابوالسرايا بيعت مي گرفت، بعد از فوت او به نام خود بيعت گرفت.

4 - زيد بن موسي بن جعفر عليه السلام معروف به زيدالنار در سال 199 بصره را تصرف نمود. [4] .

او خانه هاي زيادي را در بصره آتش زد، بعد از چند ماه حسن بن سهل او را گرفته، پيش مأمون فرستاد و مأمون او را به مدينه پيش امام رضا عليه السلام فرستاد و امام او را به جهت خروج و آتش زدن توبيخ فرمود. زيد تا زمان متوكل زنده بود. [5] .