آيا عجيب نيست كه در ميان همه مقام ها و بارگاه هايي كه اهل ملل مختلف در سراسر دنيا دارند، فقط بارگاه امامان شيعه در طول تاريخ مورد حملات وحشيانه نظير آتش زدن و خراب كردن و آب بستن و با خاك يكسان كردن قرار مي گيرد؟ روزگاري حرم امام حسين عليه السلام و زماني مزار ائمه بقيع عليهم السلام و روز ديگري امام هفتم عليه السلام، و روزي مشهد الرضا عليه السلام تا امروز كه نوبت به سامرا رسيد.

آيا عجيب نيست كه به يك حرم چنين حمله كنند، حمله اي كه به مقامات زنده دنيا نمي كنند؟

آيا عجيب نيست كه دشمنان هيچ دين و ملتي براي نشان دادن قدرت خود به بارگاه حمله نمي كنند، و اين فقط دشمنان شيعه هستند كه هر از چند گاه افكار خود را جمع مي كنند و آخرين هدف خود را تخريب حرم ها قرار مي دهند؟

آيا عجيب نيست در جهاني كه حمله به مقدسات اقوام و ملل محكوم و نشانه هتاكي و بي آبرويي است، باز هم دشمنان شيعه دست از اقدامات خود برنمي دارند؟

آيا عجيب نيست كه دشمنان مسيحيت، يهوديت و حتي فرقه هاي مختلف اسلام دست به تخريب مقدسات آنان نزده اند، و اين فقط دشمنان شيعه اند كه روزگاري با وسايل قديمي و امروز با مدرن ترين ابزار دست به تخريب اين حرم هاي با عظمت مي زنند؟



[ صفحه 339]