آيا مي دانيد در طي چند سال حرم بقيع را دوبار تخريب كردند؟ پس از تخريب مرتبه ي اول همه ي اماكن تخريب شده بازسازي شد. اما پس از چند سال بار ديگر دشمنان اسلام و وهابيان تسلط يافتند و اقدام به تخريب حرم نمودند.

اكنون بيش از هشتاد سال از آن روزها مي گذرد و سيل حجاجي كه وارد مدينه مي شوند زيارت آن مراقد متبركه را ترك نمي كنند و معتقدند كه

«من تمام الحج زيارة الامام»

كامل شدن حج با زيارت امام است.

مبارزه با حقيقت فقط به تخريب حرم اختصاص ندارد، بلكه اطراف بقيع را حصار مي كشند و از اطراف آن هم مردم را دور مي كنند. اما نور همچنان مي تابد و چشم ها را خيره مي كند.

شيعيان با چشماني اشكبار از هتل ها و ساختمان هاي بلند نگاه حسرت آميزي به مراقد مطهر مي كنند و از همان جا با سيل اشك دل ها را به زيارت مي فرستند و با تجمع در نزديك ترين محل ممكن به بقيع، شروع به عزاداري، زيارت و اظهار ارادت مي كنند.

به اين نتيجه مي رسند كه بايد درهاي بقيع را باز كرد و بيش از اين به جنگ حقيقت نرفت.

درها كه باز مي شود و هزاران زائر مشتاق با پاي برهنه روي خاك هاي بقيع قدم مي گذارند و تا كنار حرم مطهر مي روند و زير نگاه هاي غضب آلود نگهبانان با رساترين صدا به امامان خود عرض ادب مي كنند.

آنان عملا نشان مي دهند سلامت و تخريب آن حرم هاي پاك هيچ گاه در ارتباط آنان با ائمه ي معصومين عليهم السلام تأثيري نداشته و رابطه دل ها با ايشان برقرار است.

امروز هم سامرا چنين است. چه در گذشته كه آن گنبد نوراني خار چشم دشمنان بوده و چه امروز كه ظاهر آن تخريب شده اما عظمت آن در همه ي دل ها بيش از پيش جا دارد.



[ صفحه 341]



از راه هاي دور و نزديك بر اين جسارت اشك ها ريخته شد. ابراز تنفر و انزجار و لعن و تبري از مسببين چنين حادثه اي اعلام شد و اديان و ملل مختلف آن را محكوم كردند.

آري، بارگاه آن دو امام همام را ويران كردند، ولي در قلوب شيعيان و مواليان اهل بيت عليهم السلام و آزادي طلبان جهان هزار مزار و بارگاه ساخته شد.