طبق آنچه تاريخ نويسان آورده اند:

يكي از اصحاب امام محمّد جواد عليه السلام - به نام محمّد بن فرج حكايت كند:

روزي حضرت ابوجعفر، امام جواد عليه السلام مرا در محضر مبارك خويش فرا خواند.

وقتي بر آن حضرت وارد شدم و نشستم، اظهار داشت: امروز قافله اي به اين محلّ آمده است و تعدادي كنيز براي فروش همراه خود آورده اند.

و سپس كيسه اي را - كه مبلغ شصت دينار در آن بود - تحويل من داد و ضمن فرمايشاتي، مطالبي را پيرامون كنيزي بيان نمود؛ و حالات و خصوصيّات آن كنيز را از جهت قيافه، قامت و لباس توصيف كرد.

بعد از آن كه امام جواد عليه السلام، مطالب لازم را بيان نمود، به من دستور داد تا به سمت آن قافله حركت كنم و آن كنيز مورد نظر را خريداري نمايم.

پس طبق دستور حضرت حركت كردم، هنگامي كه به محلّ فروش كنيزان رسيدم، كنيزان را يكي پس از ديگري تفحّص و جستجو كردم تا سرانجام، كنيز مورد نظر حضرت جواد عليه السلام را - كه توصيف و معرّفي نموده بود - پيدا كردم.

و در نهايت، او را به همان مقداري كه حضرت داده بود خريداري كرده و خدمت امام عليه السلام آوردم.

اين كنيز نامش سمانه (جمانه) بود؛ و طبق إقرار و اعتراف خودش، دست هيچ نامحرمي به او دراز نشده بود؛ و صحيح و سالم در خدمت امام محمّد جواد عليه السلام حضور يافت.

اين همان كنيزي مي باشد كه حضرت امام عليّ هادي عليه السلام از آن بانوي مجلّله، متولّد شد.

همچنين مورّخين و محدّثين به نقل از عليّ بن مهزيار و محمّد ابن فرج حكايت كنند:

ولادت پُر ميمنت و با سعادت امام هادي عليه السلام همچون ولادت ديگر امامان و اوصياء رسول خدا صلوات اللّه و سلامه عليهم، واقع شد.

و مادر آن حضرت، نيز يكي از زنان با فضيلت و با كمال زمان خويش بوده است، همان طوري كه امام هادي عليه السلام، ضمن فرمايشاتي در رابطه با منزلت و مقام والاي آن بانوي مكرّمه و بزرگوار، چنين اظهار نمود:

مادرم، زني با معرفت و با فضيلت بود؛ و نسبت به من معرفت كامل داشت و تمام مسائل و حقوق الهي را در همه موارد رعايت مي كرد، او اهل بهشت مي باشد.

و سپس افزود: تا قبل از پدرم، حضرت جواد الائمّه عليه السلام دست هيچ انساني به او نزديك نشده بود.

همچنين آورده اند:

منوّره مراجعت مي نمود، چون در محلّي به نام صُريا - سه فرسخ مانده به شهر مدينه طيّبه - رسيدند، نوزادي عزيز و مبارك به نام حضرت ابوالحسن، امام عليّ هادي عليه السلام، همانند ديگر اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام، پاك و پاكيزه؛ و همچون جدّ بزرگوارش، امام موسي كاظم عليه السلام در حال بازگشت از شهر مكّه معظّمه به مدينه طيّبه، ديده به جهان گشود. (1)