يكي از دوستان و اصحاب حضرت ابوالحسن، امام هادي صلوات اللّه عليه - به نام زيد بن عليّ - حكايت كند:

روزي از روزها سخت مريض شدم، تا حدّي كه ديگر نتوانستم حركت كنم، لذا پزشكي نصراني را بر بالين من آوردند و او برايم داروئي را تجويز كرد و گفت: اين دارو را به مدّت دَه روز مصرف مي كني تا مريضي ات برطرف و بهبودي حاصل شود.

پس از آن كه پزشك نصراني از منزل خارج شد، نيمه شب بود و كسي از طرز استفاده آن داروي اطّلاعي نداشت.

و من در حالي كه متحيّر بودم، ناگاه شخصي جلوي منزل ما آمد و اجازه ورود خواست.

همين كه وارد منزل شد، متوجّه شديم كه آن شخص غلام امام هادي عليه السلام مي باشد.

سپس آن غلام به من گفت: مولا و سرورم فرمود: آن پزشك داروئي را كه به تو داد و گفت مدّتي آن را مصرف كن تا خوب بشوي؛ ولي ما اين نوع دارو را فرستاديم، چنانچه آن را يكبار مصرف نمائي، انشاءاللّه به إذن خداود متعال خوب خواهي شد.

زيد گويد: با خود گفتم: همانا امام هادي عليه السلام بر حقّ است و بايد به دستورش عمل كنم.

به همين جهت، داروئي را كه حضرت فرستاده بود مورد استفاده قرار دادم و چون آن را مصرف كردم، در همان مرتبه اوّل عافيت يافتم و داروي پزشك نصراني را تحويلش دادم.

فرداي آن روز پزشك نصراني مرا ديد و چون حالم خوب و سالم بود و ناراحتي نداشتم، علّت بازگرداندن داروهايش را و نيز علّت سلامتي مرا جويا شد؟

پس تمام جريان را كه امام هادي عليه السلام برايم داروئي فرستاد و اظهار نمود با يك بار مصرف خوب خواهم شد، همه را براي پزشك نصراني تعريف كردم.

عد از آن، پزشك نصراني نزد امام عليّ هادي عليه السلام حاضر شد و توسّط حضرت هدايت و مسلمان گرديد و سپس اظهار داشت: اي سرور و مولايم! اين نوع درمان و دارو از مختصّات حضرت عيسي مسيح عليه السلام بوده است و كسي از آن اطّلاعي ندارد، مگر آن كه همانند او باشد. (1)