خداوند در آيه 71 زخرف در وصف بهشت مي فرمايد: «هرچه دل بخواهد و چشم از آن لذت برد، در بهشت موجود است. پس چرا خداوند آدم را كه تنها، گندم خورد، عذاب و كيفر كرد؟»
پاسخ امام:
«آن درختي كه خداوند بر آدم و همسرش نهي كرده بود، درخت حسد بود [كه به استعاره درخت ناميده شده است]. خداوند به آنها سفارش كرده بود كه به چشم حسد، بر كساني كه خدا بر مخلوقات ديگر برتري شان داده است، ننگرند. آدم فراموش كرد و بر آنها حسد بُرد و عزم و تصميمي نداشت».
***