قم در زمان امام كاظم(ع) رشد كرد و بعد از رحلت حضرت معصومه(س) و با توجه به فضليت مطرح شده در مورد زيارت ايشان، شيعيان اطراف ايران به قم رفته و اين شهر به پايگاه شيعيان تبديل شد. پايه شهر قم از اشعريهاست كه يمني هاي طرفدار اميرالمؤمنين(ع) بودند اينها از كوفه و يمن به سمت قم كوچ كردند.

فضاي قم نيازي به تقيه جدي نداشت و به همين دليل قم به پايگاه و پايتخت امامت حضرت هادي(ع) تبديل مي شود و از طريق سيستم وكالت و شبكه هاي اجتماعي زيرزميني شروع به هدايت مردم اين شهر مي كنند.