هشتم قطب راوندي گفته كه در حضرت علي بن محمّد هادي عليه السلام جمع شده بود خصال امامت وكامل شده بود در آن حضرت فضل وعلم وخصال خير و تمامي اخلاق آن حضرت خارق از عادت بود مانند اخلاق پدران بزرگوارش وشب كه داخل مي شد رومي كرد به قبله ومشغول به عبادت مي گشت وساعتي از عبادت باز نمي ايستاد وبر تن نازنينش جبه اي بود از پشم وسجاده اش بر حصيري بود. (1) واگر ما ذكر كنيم محاسن شمايل آن جناب را كتاب طولاني مي شود. صاحب (جنات الخلود) گفته كه آن حضرت متوسط القامه بود وروي مباركش سرخ وسفيد وچشمهايش فراخ وابروهايش گشاده وچهره اش دلگشا، هر كه غمين بودي بر روي مباركش نگريستي غمها زايل شدي، ومحبوب القلوب وصاحب هيبت بودي وهر چند دشمن به وي برخوردي تملق نمودي و پيوسته لب مباركش در تبسم وذكر خدا بودي ودر راه رفتن گامها را كوچك گذارده پياده رفتن بر آن حضرت دشوار بود واكثر در راه رفتن بدن مباركش عرق كردي. (2)