در دستگاه متوكّل مرد سخنوري بود به نام هريسه، روزي به متوكّل گفت: كاري كه دستگاه تو براي امام هادي عليه السلام انجام مي دهد هيچ كس براي خودت انجام نمي دهد، زيرا هرگاه او به اين جا مي آيد حتي زحمت كنار زدن پرده را نيز تحمّل نمي كند و اطرافيان تو پرده را برايش بالا مي زنند. متوكّل اعلان كرد كه از اين به بعد كسي حقّ ندارد براي علي بن محمّد دست به پرده ها بزند، امّا با ورود حضرت، باد پرده ها را بالا برد و بعد از ورود حضرت، پرده ها به حال خود بازگشت. اين قضيه هنگام مراجعت حضرت نيز تكرار شد، متوكّل احساس كرد كه مشكل پيچيده تر شد و ادامه اين روند بيشتر به ضرر اوست لذا دستور داد: بعد از اين كه او به اين جا آمد پرده را برايش كنار بزنيد. (1)

لا يَرضي الحَسودُ عَمّن يَحسُدهُ الاّ بِالمَوتِ اَو بِزَوالِ النِّعمَهِ. (2)

حسود جز به مرگ آن كه به دو حسد مي ورزد و يا زوال نعمت از او راضي نخواهد شد.

حضرت علي عليه السلام