از بين بردن عوامل منحرف كننده اجتماعي از يك سو و ترويج فرهنگ ازدواج از سوي ديگر، مي تواند نقش مهمي در سلامت جامعه ايفا كند.

امام هادي (ع) در يكي از خطبه هاي عقد ازدواج، پس از حمد و ثناي الهي و تأكيد بر اصول اعتقادي فرمود:

«اما بعد، خداي سبحان، دامادي (و خويشاوندي سببي) را دستاويز انس دل ها و فاميلي همسران قرار داد كه با آن، خويشاوندي ها را به هم آميخت و آن را مايه دلسوزي و مهرباني قرار داد: «در اين نشانه هايي است براي عالمان» . [1] خداي سبحان در كتاب خود مي فرمايد: «و او كسي است كه از آب، انساني آفريد و او را (داراي خويشاوندي) نسبي و سببي قرار داد» [2] و «به افراد بي همسر قوم خود و غلامان و كنيزان درستكارتان همسر دهيد!» . [3] همانا فلاني پسر فلاني، كسي است كه موقعيت اجتماعي و رفتار او را مي شناسيد. او مايل است در زندگي شما شريك شود. او دامادي شما را دوست دارد، به خواستگاري دختر شما فلاني دختر فلاني آمده است و چنين و چنان مقدار را مهريه دختر قرار داده است كه نقد آن اين مقدار است و نسيه آن اين مقدار. وساطت ما را براي او بپذيريد و به خواستگار ما همسر دهيد، پاسخ نيك دهيد و سخن نيك به زبان آوريد، من از خدا براي خود و شما و همه مسلمانان مغفرت مي طلبم» . [4]