بازگشت

تربيت

تربيت مصدر باب تفعيل و از ريشه ربو يا ربب است كه به معناي رشد و نمو و پرورش دادن و غذا دادن و مانند آن به كار مي رود. تربيت در اصطلاح، همان رشد طبيعي و تدريجي و هماهنگ همه نيرو ها و استعدادهاي آدمي است و يا تربيت، ارائه نوعي زندگي است كه با ساخت شخصيت انسان مطابق و مبتني بر ارزش هاي معنوي باشد. [1] مرحوم مطهري تربيت را اين گونه تعريف مي كند:

«تربيت عبارت است از به فعليت در آوردن استعداد هاي دروني كه در شيء موجود مي باشد» . [2]

***

[1]. ر. ك: مربيان بزرگ، ترجمه غلامحسين شكوهي، ص258.

[2]. تعليم و تربيت اسلامي، شهيد مطهري، ص33.