بازگشت

سجده و نماز نزد قبر امامان


قال الطوسي: روي محمد بن أحمد بن داود، عن أبيه قال: حدثنا محمد بن عبدالله الحميري قال: كتبت الي الفقيه عليه السلام أسأله عن الرجل يزور قبور الأئمه عليهم السلام، هل يجوز له أن يسجد علي القبر أم لا؟ و هل يجوز لمن صلي عند قبورهم أن يقوم وراء القبر و يجعل القبر قبله، و يقوم عند رأسه و رجليه؟ و هل يجوز أن يتقدم القبر و يصلي و يجعله خلفه أم لا؟ فأجاب عليه السلام، و قرأت التوقيع، و منه نسخت: أما السجود علي القبر فلا يجوز في نافله و لا فريضه و لا زياره، بل يضع خده الأيمن علي القبر، و أما الصلاه فانها خلفه و يجعله الأمام، و لا يجوز أن يصلي بين يديه، لأن الامام لا يتقدم، و يصلي عن يمينه و شماله.

***

طوسي با سند خود از محمد بن عبدالله حميري نقل مي كند كه گفت: به امام هادي عليه السلام نامه نوشتم، و از او پرسيدم: كسي كه به زيارت قبر امامان عليهم السلام مي رود، آيا مي تواند بر قبر سجده كند يا نه؟ و كسي كه نزد قبر ايشان نماز مي خواند آيا مي تواند پشت سر قبر بايستد، و قبر را در قبله ي خود قرار دهد؟ و آيا مي تواند نزد سر، و پائين پاي او نماز بخواند؟ و آيا مي تواند جلو قبر بايستد، و قبر را پشت سر خود قرار دهد و نماز بخواند يا نه؟ امام عليه السلام پاسخ داد - و من آن را خواندم، و از آن نسخه برداري كردم -: اما سجده ي بر قبر، در هيچ نافله و فريضه و زيارتي جايز نيست، بلكه گونه ي راست خود را بر قبر مي گذارد، و اما نماز در پشت سر قبر كه آن را در قبله ي خود قرار دهد جايز است، و نماز در جلو قبر [، كه آن را در پشت سر قرار دهد] جايز نيست، زيرا بر امام نبايد جلو افتاد، و نماز در طرف راست، و چپ قبر نيز جايز است.