امام دهم، چنانكه در كتاب (الخميس ديار بكري) آمده است، از سوي مادر چنين معرفي ميشود: علي بن محمد كه كنيه او ابالحسن و معروف به ابوالحسن ثالث ميباشد، لقبش هادي اما مشهور به نقي است، نام مادر گراميش سمانه و كنيه ي وي ام الفضل دختر مامون است. حافظ بن علي بن شهر آشوب در كتابش (مناقب) يادآور شده است كه والده ي معظم و جليله امام هادي به نام سمانه مغربيه ميباشد. در بحر الانساب نجفي آمده است كه مادر حضرت هادي از فرزندان ماريه قبطيه است. اما شيخ جمال الدين يوسف بن حاتم فقيه شافعي در كتاب خود به نام (الدر النظيم) كه مطابق و موافق با دو منبع مذكور ميباشد نقل ميكند كه مادر گرانقدر امام هادي كه مشهور به سمانه المغربيه است معروف به سيده بود، و كنيه اش ام الفضل ميباشد. بدين ترتيب نژاد او از طرف مادر روشن ميباشد. محمد بن فرج و علي بن مهزيار از حضرت هادي روايت كرده اند كه فرمود مادرم بحق من عارفه است و از اهل بهشت است. شيطان سركش به او نزديك نميشود و مكر جبار عنيد به او نميرسد و خداوند حافظ و نگهبان اوست و هرگز از زمره و حدود مادران صالحه صديقين و صالحين بيرون نميرود. آن بانوي پرهيزكار هميشه روزه داشت، در زهد و پارسايي در بين زنان مدينه بيمانند بود همه او را بانوئي پرهيزكار، خداپرست، هوشمند و خردمند ميدانستند.