در اين فراز زائر اقرار دارد كه آنچنان صبر و تحمّل خواهد كرد و تلاش خواهد نمود تا خداوند دينش را به واسطه ائمّه معصومين عليهم السلام و برپايي دولت بر حقِ امام زمان عليه السلام كه همان دولت خداوند است، احيا نمايد. پس يكي از وظيفههاي شيعه در دوران غيبت امام زمان، صبر، تحمّل و تلاش براي آمادگي است تا خداوند دينش را به دست حضرت بقيهاللّه الاعظم – عجل اللّه تعالي فرجه – احيا نمايد و منظور از احياء دين، آن است كه حضرت مهدي عليه السلام بسياري از تحريفهايي كه توسط نااهلان در دين وارد شده، از ميان برميدارد و دين را از تمامي افكار پليد، پاك مينمايد و دين را ظاهر كرده، امر خداوند را بزرگ مينمايد و زمين را مملوِ از عدل و قسط ميكند. قال النبي صلي الله عليه وآله: «… التَّاسع مِنْهم قائم اَهل بَيْتي و مَهْدي اُمَّتي… فيعلي امر اللّه و يظْهر دين اللّه و يويد بنَصْر اللّه و يَنْصر بِمَلائِكه اللّه فَيَمْلاء الارْض عَدْلاً و قِسْطاً كَما مُلِئت جَوْراً و ظُلْماً». پيامبر صلي الله عليه وآله فرمودند: نهمين امام از حجّتهاي خداوند، قيامكننده خاندان من و مهدي امّت من است. پس او بالا ميبرد و بزرگ مينمايد امر خداوند را و ظاهر ميكند دين خدا را و تاييد ميگردد به ياري خداوند و ياري ميشود به فرشتگان. پس آكنده مينمايد زمين را از عدل و قسط، همانطور كه پر شده از پليدي و ستم. حضرت مهدي عليه السلام آنچنان آلودگيهايي را كه در دين وارد شده، پاك مينمايد كه گفته ميشود امام زمان با آيين جديد قيام نموده است. عن ابي عبداللّه عليه السلام: «إذا قام القائِم جاء بِاَمْر جَديد كَما دعي رَسول اللّه في بَدو الإسْلام إلي اَمْر جديد».امام صادق عليه السلام فرمودند: زماني كه قائم قيام نمايد، به آيين جديد قيام مينمايد همانگونه كه رسولِ خدا آيين جديد آورد. پس امام عليه السلام، احياگر دين خداوند است. آنچنان احياگري كه امر جديدي آورده است. شايد منظور از احياي دين آن است كه تا قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام و برپايي دولت حق، دين خداوند مرده است و توسّط حضرات معصومين عليهم السلام زنده ميگردد. چرا كه دين زنده آن است كه اوّلاً مردم شناخت كافي و وافي از تمام دين داشته باشند و تمامي مطالب و اركان دين را بشناسند و به آن اعتقاد داشته باشند. ثانياً دين بايستي به صورت فردي و به صورت اجتماعي و در جامعه به صورت كامل اجرا شود و به احكام عمل گرديده و دين، نِمودِ خارجي يابد. همگان شاهد هستند كه تا قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام با آنكه ائمّه معصومين عليهم السلام در زمان حيات خود تلاش كرده و علماي اسلام مجاهدتها نمودهاند و در اين راه مسلمانان از مال و جان خود گذشته، درصدد برپايي دولت حق و صالح بودهاند و در اين راه با دشمنان خود به مبارزه برخاستهاند و شهيدان فراواني تقديم داشتهاند، ولي هر دو ركنِ احياي دين، تحقّق نيافته است. البتّه در زمان ظهور، با كامل شدن عقل مردم و بالا رفتن علم مردم همگي دين اسلام را ميشناسند و چون عقول كامل شده، بدي گناه را ميفهمند و به خير بودن ثواب واقف ميگردند و فلسفه احكام و واجبات بر آنها واضح ميگردد، لذا به دين پايبند ميشوند. عن ابي جعفر عليه السلام: «إذا قام قائِمنا وَضَعَ اللّه يَده عَلي رووس العِباد فَجَمَعَ بها عُقولَهم و كَملت به احْلامهم».امام باقر عليه السلام فرمودند: زماني كه قائم ما قيام نمايد، خداوند دست رحمتش را بر سرهاي بندگان ميكشد، پس عقلهاي آنها هماهنگ گردد و آرمانهاي آنها كامل شود. علاوه بر آن، ابواب علم گسترش مييابد و به علمهاي جديدي كه مردم نميدانستهاند، اطّلاع مييابند. عن ابي عبداللّه عليه السلام: «العِلْم سَبْعه و عِشْرون حَرْفاً، فَجَميع ما جاءت بِه الرُسُل حَرْفان فَلَم يَعْرف النّاس حتّي اليوم غَيْرِ الحَرْفين فَإذا قام قائِم اخرج الخَمْسه و العِشْرون فَبثَّها في النّاس». امام صادق عليه السلام فرمودند: علمْ بيست و هفت حرف است و همه آن علمهايي كه پيامبران آوردهاند دو حرف است. پس مردم تا قيام حضرت مهدي بيش از دو حرف از علم را نميدانند. پس زماني كه قائم قيام ميكند، خارج مينمايد بيست و پنج حرف ديگر را و بين مردم منتشر مينمايد (پس علم مردم كامل ميگردد). پس در زمان حضرت مهدي عليه السلام عقلها كامل ميگردد و علم مردم فراوان ميشود و از طرفي دوّمين ركن براي زنده بودن دينْ اجرا شده، دين خداوند در تمامي جامعه و عالم به صورت كامل اجرا ميگردد، آنچنان كه هيچ كافر و مشركي در عالم باقي نميماند. قال ابو عبداللّه عليه السلام: «… فَإذا خَرَجَ القائم لَمْ يبق كافر باللّه العَظيم و لا مُشْرك بِالامام…». امام صادق عليه السلام فرمودند: پس هنگامي كه امام زمان از پسِ پرده غيبت خارج شود، هيچ فرد كافر به خداوند و شركورزنده به امام، باقي نخواهد ماند. پس دين به دست امامان معصوم عليهم السلام احيا ميگردد.
ويردكم في ايامه
منظور از «ايّام»، روزگار رجعت معصومين عليهم السلام و يا روزگار برپايي دولت حضرت مهدي – عجل اللّه تعالي فرجه – ميباشد. قال الباقر عليه السلام: «ايّام اللّه ثَلاثه يَوْم يَقُوم القائم و يَوْم الكره و يَوْم القيامه».امام باقر عليه السلام فرمودند: روزهايي كه اختصاص به خداوند دارد سه روز است؛ روز قيامِ قائم و روز رجعت و روز برپايي قيامت. چرا كه در روز قيام قائم، عظمت دين خداوند و در روز رجعت، عظمتِ مقام اولياي الهي و در روز قيامت، عظمت قدرت خداوند بر همگان مشخص ميگردد.