[308] -95- صدوق با سند خود از حسن بن مالك نقل مي كند كه گفت:

به امام هادي عليه السلام نوشتم: كسي دخترش را به همسري مردي درآورد كه به او مايل بود، سپس نسبت به او بي ميل شد، دوست دارد كه ميان او و دخترش جدايي بيفكند، شوهر دختر امتناع مي كند، و طلاق نمي دهد، او [با زور] مهر دخترش را از او مي گيرد تا [ناخرسندي پيش آيد و] طلاق دهد، و هدف پدر دختر، رهايي از اوست، و چون مهريه گرفته شد، به طلاق راضي شد.

امام عليه السلام در پاسخ نوشت: اگر بي ميلي به خاطر دين است، آهنگ رهايي كند، وگر غير آن است، اين كار را نكند.