بازگشت

ومقدمكم امام طلبتي وحوائجي وارادتي في كل احوالي واموري


و شما (ائمه طاهرين) را در پيش روي خواسته خودم، مقدم انداخته ام تا حاجات و اراده ام در همه حالات و كارهايم مورد قبول قرار گيرد.

مقدم داشتن معصومين عليهم السلام قبل از حوائج و طلب امور، گاهي حالي



[ صفحه 139]



و اعتقادي است و گاهي قولي و گفتاري.

«تقدم حالي و اعتقادي» آن است كه زائر معتقد است كه ائمه معصومين عليهم السلام و متعلقات ايشان، بر او و متعلقاتش مقدم هستند. پس حوائج ائمه طاهرين عليهم السلام و وجود انور آنان را در تمام حالات و امور، بر حوائج خود و وجود خود مقدم مي دارد.

«تقدم قولي و گفتاري» آن است كه زائر گفتار ائمه طاهرين عليهم السلام را بر تمام سخنان عالم مقدم مي داند و اول سخن آنها را بيان مي نمايد و سپس سخن ديگر و يا آنكه همانند اين فراز اظهار مي دارد: من قبل از آنكه حاجت و مرادي از خداي تعالي طلب كنم و يا تحويل حال و تكميل امري را مسئلت نمايم، ابتدا با ذكر درود بر پيامبر صلي الله عليه وآله و خاندان پاكش - كه شما امامان معصوم عليهم السلام باشيد -، آغاز مي كنم و بعد خواسته خود را به خداوند عرضه مي دارم.

نكته ديگري كه در اين عبارت و دو فراز قبل قابل ذكر است، آن است كه شئونات ائمه طاهرين عليهم السلام قابل شمارش و محدود نيست. ولي به يك اعتبار شئون آنان را مي توان سه نوع دانست:

1 - شأن مقام تكويني. يعني ائمه طاهرين عليهم السلام داراي مقام هايي هستند كه خداوند به آنها اعطا فرموده و اراده خداوند بر عطاي آن شئونات به ائمه عليهم السلام قرار گرفته است. فراز «مستشفع الي الله عز و جل بكم» دلالت بر مقام شفاعت ائمه اطهار عليهم السلام داشته كه يكي از مقام هاي تكويني آنها مي باشد.



[ صفحه 140]



2 - شأن مقام تشريعي. يعني مقام ائمه اطهار عليهم السلام مي بايد نزد مردم محترم شمرده شده و ارج نهاده شود. فراز «متقرب بكم اليه» بيان گر آن است كه هر كس مقام «تقرب الي الله» را بخواهد، بايد از مسير ائمه اطهار عليهم السلام و به واسطه آنان تقرب تحصيل نمايد. پس در اين فراز كه دلالت بر «متقرب به» بودن ائمه عليهم السلام دارد، در حقيقت مقام تشريعي آنها را بيان مي نمايد.

3 - شأن مقام تقدم. يعني ائمه اطهار عليهم السلام در همه امور بر همه مخلوقات مقدم هستند. بعضي از تقدم ها تكويني است؛ مانند خلقت نور آنها كه بر خلقت تمام آفرينش مقدم بوده است. برخي نيز تشريعي است كه در اين صورت مردم بايد وجود آنها را بر خود، مقدم بدانند. فراز «مقدمكم امام طلبتي...» اشاره به مقام تقدمي ائمه دارد كه گاهي قولي است و گاهي حال و اعتقادي.