ورحمة الله وبركاته
و رحمت خداوند و بركات او (بر شما نثار باد).
«رحمة» در اصل به معني «بخشيدن احسان و نيكويي كردن» است. راغب اصفهاني معتقد است «رحمت» هرگاه به خداوند نسبت داده شود، به معني «نعمت بخشيدن» و آنگاه كه مردم را با صفت «رحمت» بخوانيم و به آنها نسبت دهيم، به معني «رقت قلب و عطوفت» است.
«بركات» جمع «بركت» و به هر نعمتي كه پايدار بماند گفته مي شود و بركات خداوند به نعمت هايي اطلاق مي شود كه اثر آن تا مدت زيادي باقي باشد.
[ صفحه 31]