سيد بن طاووس به سند خود از «محمد بن هارون جلاب » نقل كرده و مي گويد: به مولايم علي بن محمد هادي (ع) عرض كردم: از پدرانتان براي ما روايت شده است كه زماني بيايد كه هيچ چيزي از برادري كه انيس و همدم باشد، و يا به دست آوردن يك درهم حلال، عزيزتر نباشد. امام (ع) فرمود:

اي محمد! به نظر من برادري كه انيس و همدم انسان باشد پيدا مي شود؛ اما تو در زماني زندگي مي كني كه هيچ چيز در اين زمان از پول حلال و برادر ديني كه براي خشنودي خداي متعال با انسان دوست شود، كمياب تر نيست. [1] .

توضيح: علت كميابي پول حلال در بازار مسلمانان چيست؟ پاسخ آن را بايد در ناپرهيزي كاسبان در كسب و كار و آزمندي آنان در فراهم كردن پول از هر راه ممكن جستجو كرد.

مطلب ظريف ديگري كه در كلام امام (ع) به چشم مي خورد اين است كه پيدا كردن دوستي كه انيس و همدم انسان باشد و به مصالح و منافع او بينديشد هر چند در عصر امام هادي(ع) و دوران پس از آن به ويژه عصري كه ما زندگي مي كنيم و بيشتر افراد در انديشه ي جلب منافع و مصالح فردي خويش هستند، چندان كار آساني نيست امام كمياب نيست و كم و بيش پيدا مي شود؛ آن كه كمياب است، برادري است كه دوستي اش با انسان در راه خدا و براي خدا باشد و هر روزي كه از برادري و دوستي او با انسان مي گذرد، انسان از شيطان فاصله گرفته و به خدا نزديك شود، همان آثارو بركاتي كه در بيان حضرت عيسي (ع) در پاسخ حواريون - كه پرسيده بودند با چه كسي برخاست و نشست داشته باشيم - بدانها اشاره رفته است:

1- كسي كه ديدارش شما را به ياد خدا بيندازد.



[ صفحه 73]



2- گفتارش بر دانش شما بيفزايد.

3- عملش شما را به سوي آخرت ترغيب كند. [2] .