از جمله سؤالاتي كه از حضرت مي شود سؤالي است درباره وقف به مضمون زير: علي بن مهزيار مي گويد: به امام علي هادي - عليه السلام - نوشتم كه: زميني را بر فرزندانم در راه حج و امور خيريه وقف كردم و در نظر گرفتم كه شما پس از من و من پس از شما در آن حقي داشته باشيم. سپس تصميم



[ صفحه 105]



ديگري گرفتم و زمين را از مجراي قبلي خارج كردم.

حضرت پاسخ داد: «انت في حل و موسع لك [1] ؛ اشكالي ندارد و تصميم تو نافذ است و آزادي عمل داري».

شيخ حر عاملي پس از نقل روايت فوق استظهار مي كند كه اين تغيير نظر و تصميم علي بن مهزيار قبل از «قبض» بوده است وگرنه وقف پس از حصول شرايط، قطعي و لازم الاجرا است و نمي توان از آن عدول كرد. يا اين كه «وقف» را در اين جا به معني «وصيت» در نظر بگيريم زيرا در خود روايت بعدا علي بن مهزيار مي گويد: «پس از من» [2] در آن صورت مشكلي پيش نمي آيد و موصي مي تواند بعدها وصيت خود را عوض كند.