حضرت هنگام اعتصام و چنگ زدن به قدرت لايزال الهي، اين دعاي شريف را مي خواند:

«يا عدتي عند العدد، و يا رجائي و المعتمد، و يا كهفي و السند، و يا واحد يا احد، يا قل هو الله احد، اسألك بحق من خلقته من خلقك، و لم تجعل في خلقك مثلهم احدا ان تصلي عليهم..».



[ صفحه 165]



«اي نيرو و قوت من در برابر قدرتها، و اي اميد و پشتيبان من، و اي پناهگاه و حفاظ من، اي يكتا و اي يگانه اي آن كه گفتي: اوست خداي يكتا، به حق بهترين آفريدگانت كه كسي را مانند آن منزلت نداده اي، از تو مي خواهم تا بر آنان درود فرستي...».

اين دعا پيوند ناگسستني حضرت را با خداوند و نهايت اعتصام و انقطاع به سوي سبب ساز را نشان مي دهد.