گاهي اين محاصره و كنترل عليه امام هادي آن قدر شديد بود كه او نمي توانست كسي را به حضور پذيرد و از سويي، برخي از كارها بايد انجام مي پذيرفت. در اين موارد، امام گاهي از درون زندان با برخي از افراد تماس مي گرفت و از خطري كه در آينده نزديك او را تهديد مي كرد با خبر مي ساخت [1] و گاهي هم با به كار بردن كلمات غير عربي پيام خود را مي رساند.

علي بن مهزيار گويد: غلام خودم را به خدمت امام هادي(ع) براي كاري فرستادم. وقتي كه او برگشت، ديدم بسيار شگفت زده شده، علت را پرسيدم. گفت: چگونه تعجب نكنم، در حالي كه پيوسته با من با زبان خودم سخن مي گفت به طوري كه گويا يكي از ماست. [2] .

ابن شهر آشوب مي گويد: علت آن، پنهان كردن گفته ها از دشمن بوده است. [3] .

گاهي امام هادي براي حفظ جان افراد، پنهاني نماينده اي مي فرستاد تا نيايند، چرا كه زمان مناسب نبود، چنان كه محمد بن داود قمي و محمد طلحي، مقدار زيادي خمس و نذورات و هدايا از شهر قم خدمت امام هادي(ع) مي بردند. نزديك شهر سامرا، امام با فرستادن نماينده خود آنها را برگرداند تا از طرف دولت عباسي و متوكل آسيبي به آنها نرسد. [4] .