- لَمّا سُئِلَ عَنِ الحُمَّي الغِبِّ الغالِبَةِ: يُؤخَذُ العَسَلُ وَالشّونيزُ ، ويُلعَقُ مِنهُ ثَلاثُ لَعقاتٍ ؛ فَإِنَّها تَنقَلِعُ ، وهُمَا المُبارَكانِ ، قالَ اللّه ُ تَعالي فِي العَسَلِ : « يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَ نُهُ فِيهِ شِفَآءٌ لِّلنَّاسِ » .

- هنگامي كه درباره تبِ پيوسته يك روز در ميان از ايشان پرسيدند: قدري عسل و شونيز (سياه دانه) ، برداشته و سه ليسه انگشت از آن خورده شود . در اين صورت ، تب ، ريشه كن خواهد شد ، و اين هر دو ، مبارك هستند . خداوند متعال ، درباره عسل فرموده است : (از درونِ [شكم] آن (زنبور) ، شهدي كه به رنگ هاي گوناگون است ، بيرون مي آيد . در آن ، براي مردم ، درماني است) .