عدل و داد و ظلم و جور


عَنْ اَبِي الْحَسَنِ الثّالِث عليه السلام إنَّهُ قالَ: إذا كانَ زَمانٌ أَلْعَدلُ فيهِ اَغْلَبُ مِنَ الْجَورِ فَحَرامٌ أنْ يُظَنَّ بِاَحَدٍ سُوءٌ حَتّي يُعْلَمَ ذلِكَ مِنهُ، وَإذا كانَ زَمانٌ الْجَوْرُ أغلَبُ فيهِ مِنَ الْعَدْلِ فَلَيْسَ لِأَحَدٍ اَنْ يَظُنَّ بِأَحَدٍ خَيرا مالَمْ يَعْلَمْ ذلِكَ مِنْهُ

***

امام هادي عليه السلام فرمود: زماني كه عدل و داد در جامعه بيش از ظلم و ستم باشد، در آن موقع حرام است كه به كسي گمان بد ببرند، مگر وقتي كه آن بـدي از وي معلوم شود، و زماني كه ظلم و ستم بر عدل و داد غلبه داشته باشد، سزاوار نيست احدي گمان خوب به كسي ببرد، مگر وقتي كه آن خوبي از او معلوم شود.

***

بحارالانوار ، ج 17، ص 216