بازگشت

استفتائات متوكل از امام هادي عليه السلام

متوكل كاتب و نويسنده اي نصراني داشت كه به او بسيار احترام مي گذاشت و به خاطر علاقه اي كه به او داشت او را با كنيه (ابو نوح) صدا مي زد. عده اي از كاتبان و نويسندگان كاخ اين عمل را نادرست خوانده و گفتند: جايز نيست كافر را با كنيه صدا بزنيم. " متوكل از فقها استفتاء كرد و نتيجه منجر به دو نظر شد: گروهي آن را جايز دانستند و گروهي منع كردند.

متوكل ناچار از امام هادي عليه السلام استفتاء نمود و ماجرا را نوشت.

امام در پاسخ نوشتند: بسم الله الرحمن الرحيم. تَبّت يَدا اَبي لَهَبٍ و تَب"؛ نابود باد ابولهب و دو دستش بريده باد. (سوره مسد/1)

اين پاسخ بديع از بي نظير ترين پاسخ هاي عالم فتوا بشمار مي رود و امام هادي (عليه السلام) با استفاده از اين آيه نه تنها جواز كنيه گذاري كافر را ثابت مي كند بلكه وقوع آن را نيز در قرآن يعني معتبرترين مدرك فتوا نشان مي دهد. متوكل نيز از پاسخ امام هادي (عليه السلام) قانع شد و به آن عمل كرد. (1)

***

1- تاريخ بغداد، ج12، ص57.